กำแพงสูงเพียงฟ้า ลีลาวดีอ้ายข้วมบ่ไหว
เรวัตตะอย่าฟ่าวถอดใจ ยากปานใด๋สองเฮาก้าวผ่าน
หล่าคำเอ้ย แม่น้องบ่มัก อ้ายเลยโดนกัน
มีน้องอยู่เคียงข้างฮักมั่น สิไหวหวั่นเฮ็ดหยังน้ออ้าย
ย่านบุญบ่เถิง สองเฮาต่างกันสายแนนปั้นหลูด
อ้ายอย่าถอยสู้ไปให้สุด น้องสิคอยอยู่ส่งแฮงใจ
อ้ายบ่สู้เขาคนที่แม่เจ้าหมายตาเอาไว้
เอ้า กะส่างแม่ โอ๊ะๆ อ้ายแคร์ทำไม
กะน้องมีใจ ให้อ้ายผู้เดียว
น้ำเชี่ยว โบราณว่า อย่าเอาเรือขวาง
น้องสิพาหลอยเลียบเลาะฝั่ง
ฮักแท้ซะอย่าง อิหยังบ่เกี่ยว
แม่เจ้าไล่อ้ายหนี
สิหอบผ้าตาม สุดฟ้าเขาเขียว
อ้ายสิไปหม่องคนบ่เทียว
ลี้อยู่หลืบใด๋ สิซอกหาจนพ้อ
กำแพงชนชั้นกั้นฮักสองเฮา อดเอาเด้ออ้าย
ลีลาวดี เจ้าคือหัวใจ แต่บุญฮักอ้ายบ่สมเจ้าดอกหนอ
มีแต่สิไป เรวัตเบิ่ดใจ เบิ่ดฮักแล้วแม่นบ่
ฮักเบิ่ดใจ บ่มีหยังถ่อ บุญอ้ายบ่พอ สิเป็นคู่เจ้า
น้ำเชี่ยว โบราณว่า อย่าเอาเรือขวาง
น้องสิพาหลอยเลียบเลาะฝั่ง
ฮักแท้ซะอย่าง อิหยังบ่เกี่ยว
แม่เจ้าไล่อ้ายหนี
สิหอบผ้าตาม สุดฟ้าเขาเขียว
อ้ายสิไปหม่องคนบ่เทียว
ลี้อยู่หลืบใด๋ สิซอกหาจนพ้อ
กำแพงชนชั้นกั้นฮักสองเฮา อดเอาเด้ออ้าย
ลีลาวดี เจ้าคือหัวใจ แต่บุญฮักอ้ายบ่สมเจ้าดอกหนอ
มีแต่สิไป เรวัตเบิ่ดใจ เบิ่ดฮักแล้วแม่นบ่
ฮักเบิ่ดใจ บ่มีหยังถ่อ บุญอ้ายบ่พอ สิได้เป็น คู่เจ้า